Öğrenen Organizasyonlar, Öğrenen İnsanlar

Birçok işletmenin, çalışanlarını gayrete getirmek ve motive etmek için ve neredeyse sürekli değişim talebiyle başa çıkabilmek için öğrenen organizasyon olmayı anladıklarını veya bunun için uğraştıklarını görüyorum.

Bir ipucu veya belki bir katkı gibi düşünebilirsiniz: Öğrenen Organizasyon olma yolunda Performans, Öğrenme ve Zevk Alma ayrılmaz biçimde birbirine bağlıdır. İçlerinden herhangi biri ihmal edildiğinde, er ya da geç diğer ikisi de zarar görecektir. Performans, öğrenmenin olmadığı ya da zevk alınmayan yerde sürdürülebilir olmaz.

Bu konuya değindiğim herhangi bir yerde, performans ve öğrenme terimlerinin değil de zevk kelimesinden soru ya da tartışma açılıyor.

Zevk almak farklı insanlar tarafından farklı şekillerde algılanıyor veya yaşanıyor. Bu konudaki araştırmalarımı bu posta sığdırmam zor görünüyor, ancak öğrenme ve zevk almanın etkisi hakkında daha fazla bilgiyi Nobel ödüllü psikolog Daniel Kahneman ve meslektaşı Amos Tversky’dan alabilirsiniz.

Öğrenme ve inovasyona odaklanan şirketlerin, öğrenme ve zevk alma konusunda, ‘dünyayı değiştirecek keşiflerin kilit noktası’ olduğu vurgusunu yapan bu kişilere kulak vermelerini önemsiyorum.

Nobel ile ilgili kısa hikayesine rahat ulaşabilirsiniz. Bir yerlerinde şöyle bahsediyor:

“.. deneyim sihirliydi. İşbirliği ile yapılan çalışmadan önceden de zevk almıştım ama bu farklı bir şeydi. Amos, onu tanıyanların genelde zeki bulduğu, aynı zamanda komik bir insandı. .. sürekli neşe içinde çalışırdık. Birlikte altın yumurtlayabilen bir kaza birlikte sahip olmanın mükemmelliğini paylaştık; bu ayrı ayrı akıllarımızdan üstün olan birleşik akıldı…
Süreçten zevk almamız bize sınırsız sabır verdi, sanki her kelimenin tam doğru bir şekilde seçimi bir büyük an meselesiymiş gibi yazdık.“

Zevk almak, buradaki gibi potansiyelinizi eksiksiz ifade etmekten kaynaklanabilir.

Ne düşünürsünüz?

Sizin için Performans, Öğrenme ve Zevk Alma ne şekilde anlamlanıyor?

Nurşen Yılmaz Erginsoy